Josiane Smeets

Biografie

Ik werd geboren in Hasselt. Na mijn eerste verblijf van 2 weken, werd ik ‘geëxporteerd’ naar Duitsland, waar mijn vader als beroepsmilitair gestationeerd werd in de zones van de BSD (Belgische strijdkrachten in Duitsland). Ik groeide er op, eerst in Aachen, dan in Arnsberg en in 1960 verhuisden wij naar Bensberg, bij Köln. Zo heb ik mij onze drie landstalen volledig eigen gemaakt en ben ze perfect machtig.

Na mijn middelbare opleiding, die ik in het Koninklijk Atheneum van Bensberg volgde, kwam ik terug naar mijn geboortestad Hasselt om hier architectuur te studeren. Ik werd onder de vleugels genomen van mijn grootvader, Gerard Bellemans, (°1900-+1985) geboren en getogen Hasselaar  bloemist, planten- ,boom-  en vooral orchideeënkweker en hofleverancier, die sinds 1930 samen met mij  grootmoeder een bloemisterij uitbaatte. Zijn leven werd beschreven door Jos Gijsen, in zijn schurend scharniertje “de Serre”. Hij maakte  mij wegwijs in dit toen zo gezellige stadje, en vertelde mij avonden lang verhalen over het reilen en zeilen van de burgers van onze stad, want in die tijd kende iedereen.

In 1978 behaalde ik het diploma van Architect en liep ik gedurende 2 jaar stage bij de Hasseltse architect J. Maris. Daarna werkte ik gedurende 6 jaar als architect-ambtenaar bij de Provinciale Dienst der Gebouwen van het Provinciebestuur, waar ik de wetgeving van de overheidsopdrachten onder de knie kreeg.

In 1988 besloot ik mijn eigen architectenbureau  op te starten, en werkte zowel voor particulieren alsook voor de overheid, zowel in de nieuwbouw alsook in de renovatie en ik restaureerde menig geklasseerd monument. In de ambtenarij ontbrak mij het creatieve luik.

Toen mijn zonen in het college school liepen, ging ik nog 5 jaar kunstgeschiedenis studeren. Dit ook omwille van de regelmatige opdrachten die ik kreeg betreffende geklasseerde monumenten. 

Mijn familie bestaat uit mijn echtgenoot, eveneens een Ir.-Architect. Mijn oudste zoon studeerde aan het KASK in Gent en werd regisseur en beweegt zich in de filmwereld. Mijn jongste zoon studeerde aan de PXL, Mad Factory,  is grafisch kunstenaar en beeldhouwer en is tewerkgesteld in het kunstonderwijs bij de PXL. Wij vormen dus samen een creatieve bende en houden van, kunst en cultuur, muziek en het creëren van uiteenlopende dingen, en we houden van onze huisdieren, een verzameling zwervertjes en mishandelde vondelingetjes, die één voor één  voor ons gekozen hebben en die ons als dusdanig geadopteerd hebben.

Mijn motivatie

Mijn langjarige ervaring als architect heeft mij toegelaten onze stad tot in het detail te leren kennen, en de knelpunten te detecteren. 

Toen ik 12 jaar geleden de beslissing nam om mij in de politiek te dompelen, was dit niet om loze beloftes te maken, maar wel om concrete projecten te kunnen realiseren, die zelfs de kleinste Hasselaar ten goede zou kunnen komen, ook in de toekomst,. 

Groot was echter mijn teleurstelling, na 6 jaar inspanningen dat ik dit zelfs niet kon voorbereiden, in de startblokken zetten, laat staan realiseren bij de partij die toen grote beloftes had gemaakt, o.a. ook om binnen de 6 maanden de leegstand in onze stad op te lossen. Ik besefte plots dat ik niets kon en mocht realiseren, maar enkel in het rijtje moest aanschuiven om na te zeggen wat mij ingefluisterd werd. In een dergelijke éénmanszaak kan men echter niets realiseren en was het tijd een andere richting in te slaan, waar ik mij nuttiger kon maken. 

In 2018 werd ik tot voorzitter van de orde van architecten, Raad Limburg, verkozen en dit mandaat voerde ik gedurende 6 jaar uit tot eind december 2023. Ik heb toen de fakkel doorgegeven aan een jongere confrater.

Op 01.01.2024 besloot ik eindelijk met pensioen te gaan, en sindsdien heb ik nog niet stil gezeten.

Na een overlegperiode besloot ik een tweede poging te ondernemen, bij de pas nieuw gevormde partij VOOR U. Ik wens mijn schouders mee te zetten onder projecten die voor de inwoners van nut zijn, om de stad weer leven in te blazen zowel op ruimtelijk vlak als de noodzakelijke vergroening en daarnaast de aanpak van de problemen met de mobiliteit betreft (in eerste plaats voor de voetganger) .

Want de stad bestaat niet enkel uit een kern met een markt vol terrasjes, een Scheep en een blauwe boulevard. Neen, ze bestaat uit veel meer dan dat.

1. We moeten investeren in projecten die zorgen voor een beter woon- en leefmogelijkheden ; het invullen van de nodige woongelegenheid voor alle lagen van de bevolking – zowel jonge mensen, studenten,  jonge gezinnen, evenals inwoners van middelbare leeftijd en de ouderen, die graag hun eigen stek zouden willen bewonen zolang ze kunnen.

Zelfs aan de bestaande bejaardenopvangcentra dient dringend een bredere waaier aan mogelijkheden qua woongelegenheid geboden te worden om een huiselijke en meer intermenselijke ontplooiing te creëren in kleinere actieve leefgroepen die zich onderling helpen met dagelijkse bezigheden.

Met een goede mengeling van bewoners is veel meer mogelijk dan iedere leeftijdsgroep in hokjes te steken.

2. Er moet ook een oplossing gezocht worden voor de massale leegstand in de winkelstraten en binnenstad van Hasselt. Projecten die er zullen voor zorgen dat er weer “geleefd” wordt in de stad, ook na sluitingsuren. Daarnaast moeten we investeren in het opwaarderen, restaureren, en herbestemmen van zovele historische en/of markante leegstaande gebouwen in en rond Hasselt. 

3. Ook dienen we veel meer groen te voorzien, Bomen en massale beplanting om de straten en pleinen koeler te houden, 

We moeten open ruimtes creëren  voorzien van bomen, planten en bloemen, en niet enkel een grassteppe, die zover je kan kijken geen einde neemt.

We moeten eilandjes voorzien, rustpunten voor meer sociale contact, alles kan zoveel beter met minder financiële middelen als we er de bewoners van onze stad bij betrekken, hun mening respecteren, hun verantwoordelijkheid laten nemen,  en hun desnoods zelf de handen uit de mouwen laten steken als ze dat graag zouden willen.

Al deze projecten zijn verbonden aan mobiliteitsproblemen, die ook dringend dienen aangepakt te worden.

4. De problematiek van te weinig groen, heeft ook deels te maken met de toenemende onverdraagzaamheid in een eng opeengestapelde gemeenschap. Burenruzies over een blaadje dat per toeval op het verkeerde terrein neerdwarrelt of een overhangende tak zijn dikwijls aanleiding tot hoogoplopende ruzies en eindigen meer dan eens voor de Rechtbank.

De overheid moet dringend zijn veldwetboek aanpassen aan de huidige toestand i.v.m. opwarming van de aardbol en de burger dient geïnformeerd te worden waarom het behoud van groen en natuur noodzakelijk is. Waarom enorme grasvlaktes moeten veranderen in ruimtes met diversiteit , nl. bomen , planten , struiken en vooral bloemen.

Hier pleit ik enerzijds voor de verdraagzaamheid voor buren onderling en het respect voor de natuur en haar hulpmiddelen om het in onze stad leefbaar te houden. Want de kern van onze stad mag den al voor een groot deel autovrij zijn, de ruimte tussen kleine en grote ring is daardoor nog meer belast door uitlaatgassen.

5. De problematiek van de oprijstroken voor de woningen werd tot nu zeer selectief behandeld, de ene burger mag verharding plaatsen, of een carport, de andere moet alles verwijderen. Iedereen gelijk voor dezelfde wet is niet meer dan logisch en het best te begrijpen en te aanvaarden voor iedereen.

De ongelijke behandeling betreffende gelijkaardige dossiers in de ruimtelijke ordening is sinds jaar en dag schering en inslag. Dit moet op een eerlijke , respectabele en verantwoorde wijze aangepakt worden, en niet “à la tête du client”.

De bereikbaarheid van de binnenstad is niet altijd zo optimaal, taxi’s zijn blijkbaar uitgestorven en ouderen en minder mobiele inwoners van groot-Hasselt kunnen hierop dus geen beroep meer doen. We kunnen overleggen  om eigen vervoermiddelen aan te bieden die dan gereserveerd kunnen worden , o.a. minibusjes, golfwagentjes, of vervoermiddelen voor andersvaliden, en vrijwilligersvervoer tegen betaling van een kleine vergoeding, ook met de hulp van het bestuur.

Er zijn redenen genoeg om de leegstand te verklaren en middelen te vinden om deze aan te pakken..

Ook de aanpak van straten die overvol lopen met geparkeerde auto’s buiten de kleine ring, de fietspaden die plots ophouden en overlopen in een voetpad enz. Er zijn tal van problemen die na al die jaren dat ze gekend zijn, nooit werden opgelost.

Laat ons GEEN energie en ook GEEN geld steken in prestigeprojecten, die uiteindelijk dienen om politiek indruk te maken maar wel in projecten die elke Hasselaar ten goede komt om zich gelukkig te voelen in zijn stad.

Samen kunnen we al deze intenties realiseren zonder dat dit massa’s geld moet kosten aan de Hasselaren.

Laat de Hasselaren mee beslissen door hen te raadplegen  en hun mening te vragen, via referenda. Zo krijg men socialere beslissingen en de wetenschap dat er naar iedereens mening geluisterd wordt. Om aan deze projecten te werken en ze samen met u te realiseren waag ik andermaal uw steun en uw stemde vragen.

Laat ons samen op een eerlijke en respectabele manier vooruitstrevend en vooruitziend aan onze toekomst werken en vooral aan die van onze nakomelingen.