Oh, wat een meesterwerk van beleid! Applaus voor de overheid: visionair in het niet-investeren! Want waarom geld steken in onze toekomst als je het ook gewoon kan verkwisten aan politiek gepalaver en economische luchtkastelen?
Europa legt normen op. Oei, stress! Dus wat doet de politiek? Ze duiken in de achterkamer, tekenen een strategie op een bierviltje, en verkopen het als een revolutie. Terugdraaiende teller? Ja hoor, dat was te mooi om waar te zijn. De Raad van State fluistert zachtjes “machtsoverschrijding”, maar sssst, niet verder vertellen, want eigenlijk was het federaal bevoegd. Vlaanderen? Die deden alsof hun neus bloedde.
En toen kwam de parade van politieke marketing: “Draai die teller terug en ge zult besparen!” Ja hoor, besparen. Op uw illusies misschien. Want wij, overheid, investeren niet, want er is zogenaamd geen geld. Maar hé, de economie floreert! Tenminste… op papier, in de beleidsnota van een kabinetsmedewerker met PowerPoint-skills.
Plaatsen, installeren, subsidiëren… tot het Grondwettelijk Hof binnenstormt: “Excuseer, fiscale ongelijkheid! En trouwens, Vlaanderen was onbevoegd.”Oeps. Kleine voetnoot in het verslag, dikke kater voor de burger.
Maar de rekening blijft. De zon schijnt, maar wie zonnepanelen heeft, betaalt nog steeds. Distributiekosten voor energie die niet wordt gedistribueerd. Wablief? En de elektriciteit die je opwekt en injecteert? Eerst gratis geven, dan zelf ’s avonds tegen de volle pot terugkopen. Da’s pas economie van de toekomst: burgers worden producenten, en de overheid strijkt de winsten op. Dankuwel, hè!
Ondertussen gniffelen de netbeheerders en de producenten in hun kantoorzetels. Meer btw, meer distributietaksen, meer winst. En de zonnepaneel-eigenaars? Die mogen betalen, danken en zwijgen.
Dus… gaan we de overheid nog geloven? Of trekken we eindelijk de stekker uit dit circus?
Afkoppelen, die boel. En herprogrammeren.
Sandra De Brauwer, permanent vertegenwoordiger Oost-Vlaanderen Voor U