Er komt opnieuw een belasting bij. Dit keer op meerwaarde – een belasting op winst die je maakt als je iets verkoopt: aandelen, een woning, een onderneming. En zoals steeds wordt het netjes verpakt: “het zal jou niet raken”. De waarheid is anders. Het raakt net diegenen die iets opbouwen, sparen, investeren of ondernemen. De mensen die risico’s nemen, niet opgeven, en bijdragen.
We herkennen het patroon:
📌 Er is geld tekort.
📌 Men wil een nieuwe uitgave doen.
📌 Dus: een nieuwe belasting voor de burger.
Zelden stelt iemand zich de vraag of de overheid zelf niet eerst in de spiegel moet kijken. Zelden wordt gekeken naar hoe geld beter, efficiënter of rechtvaardiger besteed kan worden. Want dat zou betekenen: kiezen. En dat durft men al te vaak niet.
En erger: partijen die zeggen op te komen voor de gewone mens, voor de gezinnen, voor de Vlaamse werkende klasse, draaien intussen zelf mee in het systeem dat diezelfde mensen telkens opnieuw laat betalen.
Partijen die zich “sociaal” noemen, vinden straks niemand meer om het systeem te financieren.
Partijen die zich “gezinspartij” noemen, raken nu de middenklasse en gezinnen in het hart.
Partijen die Vlaams-nationalisme claimen, treffen met deze beslissingen net de hardwerkende Vlaming.
Begrepen, wie begrijpen kan.
Want ondertussen:
Is het verschil tussen werken en niet werken flinterdun geworden.
Verlaten bedrijven het land wegens hoge loonkosten.
Is ondernemen riskant, maar succes erop wordt bestraft.
Wordt de middenklasse uitgeperst als een spons, maar zelden vertegenwoordigd.
En elke belasting wordt voorgesteld alsof het slechts een beetje is. Alsof het enkel “de grote vermogens” treft. Maar in realiteit zijn het de spaarder, de zelfstandige, de kleine belegger, de familieondernemer die opnieuw zullen voelen wat de overheid zelf niet durft uit te spreken: we kunnen het systeem niet meer dragen zoals het nu is.
Zolang niemand écht de keuzes maakt die nodig zijn – hervormen in plaats van bijbelasten, verantwoordelijkheid nemen in plaats van afschuiven – zal de factuur blijven stijgen.
Laat dit duidelijk zijn: dit gaat niet enkel over een nieuwe belasting. Dit gaat over vertrouwen, over eerlijkheid, over wie deze samenleving werkelijk draagt. En zolang de politiek het lef niet heeft om die groep eindelijk te respecteren in plaats van telkens weer te belasten, zal het vertrouwen verder afbrokkelen. Niet alleen in het beleid, maar in het systeem zelf.
Yasin Gül, algemeen voorzitter Voor U